Neurosfincterstoornissen zijn functiestoornissen van de urinewegen en het anorectale gebied. Deze problemen kunnen verschillende oorzaken hebben, waaronder ruggenmergmisvormingen, bekkenverwondingen of sluitspieraandoeningen. In dit artikel kijken we naar het begrip van deze aandoeningen en hun belangrijkste oorzaken.
Ruggenmerg misvormingen en neurosphinxen
Het ruggenmerg is een essentiële structuur van het centrale zenuwstelsel, dat informatie doorgeeft tussen de hersenen en de rest van het lichaam. Ruggenmergmisvormingen zijn aangeboren of verworven afwijkingen die dit gebied aantasten, vaak resulterend in neurosfincterstoornissen.
Spina bifida
Spina bifida is een aangeboren afwijking die wordt gekenmerkt door een defect in de sluiting van de neurale buis tijdens de embryonale ontwikkeling. Afhankelijk van de ernst van de misvorming kan spina bifida leiden tot een gedeeltelijke of volledige beschadiging van de sluitspierfunctie, wat kan leiden tot incontinentieproblemen voor urine of ontlasting, of zelfs acute retentie.
Syringomyelia
Syringomyelia is een progressieve aandoening die wordt gekenmerkt door de vorming van een cyste of holte in het ruggenmerg. Deze aandoening kan leiden tot neurosfincterstoornissen, met name vesico-sphincterdysynergie (gebrek aan coördinatie tussen samentrekking van detrusor en ontspanning van de sfincter).
Bekkenletsels en sfincterdisfunctie
Bekkenletsels kunnen ook neurosfincterstoornissen veroorzaken. Er zijn veel oorzaken voor deze letsels, waaronder verkeersongevallen, valpartijen, operaties en ontstekingsziekten.
Bekkentrauma
Bekkentrauma kan de zenuwen beschadigen die verantwoordelijk zijn voor de controle over urine en ontlasting, wat kan leiden tot incontinentie- of retentieproblemen. In sommige gevallen kan medicatie of een operatie nodig zijn om de symptomen te verbeteren.
Chirurgische ingrepen
Ook bekkenoperaties, zoals radicale prostatectomie of hysterectomie, kunnen neurosfincterstoornissen veroorzaken. Het risico op zenuwbeschadiging tijdens deze ingrepen is hoog, wat kan leiden tot postoperatieve complicaties, waaronder een disfunctie van de sluitspier.
Pathologieën van de sluitspier en hun invloed op de neurosphinx
Tot slot kunnen bepaalde pathologieën van de sluitspier neurosfincterstoornissen veroorzaken. Deze omvatten schade aan de interne en externe sluitspier van de anus en detrusordisfunctie.
Atrofie van de sluitspier
Sfincteratrofie is een progressieve afname van de grootte en kracht van de sluitspieren. Het kan het gevolg zijn van natuurlijke veroudering of veroorzaakt worden door bepaalde neuromusculaire ziekten, zoals multiple sclerose. Mensen die lijden aan sluitspieratrofie hebben vaak problemen met urine- of anale incontinentie.
Vesico-sphincterdysfunctie
Vesico-sphincter dyssynergia is een stoornis in de coördinatie tussen het samentrekken van de detrusor (verantwoordelijk voor het legen van de blaas) en het ontspannen van de urethrale sluitspier. Deze aandoening kan leiden tot problemen met het volledig legen van de blaas, wat kan resulteren in terugkerende urineweginfecties, incontinentie of urineretentie.
Behandeling van neurosfincterstoornissen
De behandeling van neurosfincterstoornissen varieert afhankelijk van de oorzaak en de ernst ervan. De behandeling kan bestaan uit :
- Anticholinerge geneesmiddelen om de onwillekeurige samentrekking van de detrusor te remmen;
- Alfablokkers om de urethrale sluitspier te ontspannen en het legen van de blaas te vergemakkelijken;
- Perineale revalidatie om de bekkenbodemspieren te versterken;
- Het gebruik van een intermitterende of permanente katheter bij ernstige urineretentie;
- Chirurgische ingrepen, zoals sacrale neurostimulatie, om de controle over de sluitspier te verbeteren.
Concluderend kunnen we stellen dat neurosfincterstoornissen complexe stoornissen zijn die verband kunnen houden met verschillende oorzaken, zoals ruggenmergmisvormingen, bekkenletsels en sfincterpathologieën. Diagnose en behandeling van deze aandoeningen vereisen multidisciplinaire zorg, waaronder urologen, gastro-enterologen, neurologen en fysiotherapeuten.